آدم هـــا... یک زمانی...در یک جـــایی... ناخواسته خودشــان را جــا می گذارند و می روند....

اي برده امان از دل عشاق كجايي؟

اون قدر از بنی اسرائیل بد گفتیم ، یادمون رفت که اون ها هم با همه ی ایراد های بنی اسرائیلی شون یک بار درست و حسابی جمع شدند و اون قدر ناله زدند ، اون قدر زار زدند تا خدا آقاشون رو رسوند . ولی بد بختانه ما . . . 

                            برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید ،

                        زیرا آن فرج شما است.

 

روزگار غریبی است. نه امورمان به امر صاحب الامر است و نه زمانمان در خدمت صاحب الزمان.

اماممان در زندگیمان جایی ندارد؛ غائب است.

می خواهی چند دقیقه ای از غیبت یاد او، به در آیی و در حضور باشی؟

 دعای فرج بخوان. همه می خوانیم. خدارا چه دیدی؟ شاید این حضور دسته جمعی به ظهور انجامید.

 

چون صيد به دام توبه هر لحظه شكارم، اي طرفه نگارم
از دوري صياد دگر تاب نيارم، رفتست قرارم
در بند و گرفتار بر آن سلسله مويم، خلاص از تو نجويم
از ديده ره كوي تو با اشك بشويم، با حال نزارم
تا آن لب شيرين به سخن بازگشايي، خوش جلوه نمايي
اي برده امان از دل عشاق كجايي، تا سجده گزارم